examenperikelen

Examenperikelen. Het is er blijkbaar het jaar voor. Vanochtend las ik dat er 'mogelijk' nog een examen gestolen is op 'mogelijk' de zelfde school waar eerder het vwo examen Frans was verdonkeremaand.
Wat voor nieuws is dit nu?
Er wordt het woord 'mogelijk' gebruikt. Er wordt beweerd dat het om het examen Engels gaat, maar niet wordt vermeld of dit een mavo, havo of vwo examen is. De politie onderzoekt het.
Tja.
Lekker om het weekend mee te beginnen. Het College voor Examens houdt gewoon weekend, er wordt al 'leuk' gemeld dat het zou kunnen (weer een mogelijkheid) dat het examen als ongeldig wordt bestempeld en iedereen dat examen van dat niveau opnieuw moet doen. Verder doodse stilte.
Ik ga er maar even van uit dat we aanstaande woensdag de mavo leerlingen kunnen vertellen of ze geslaagd zijn en een dag later het zelfde voor de havo en vwo leerlingen.
Ik kan er nu toch niets mee.
Dat was de afgelopen week wel anders. Op de laatste dag van mei kreeg ik een eindexamensecretaris aan de lijn uit het zuiden van het land. Ik ben ook eindexamensecretaris.
Mijnheertje vertelde op hoge toon dat een collega Nederlands bij hem was komen klagen over een van mijn collega's Nederlands. Het werk was niet goed (lees: te soepel) nagekeken en nu had die collega geen zin om het na te kijken, omdat hij het idee had dat hij dan de eerste correctie deed.
OK. Stuur maar terug en natuurlijk zou ik de boodschap overbrengen op oma Duck. Dat is sinds langere tijd de bijnaam van mijn collega Nederlands. Puur gebaseerd op uiterlijk, want hoewel het woord oma mij doet denken aan warmte, is dit bij deze collega een gebrek. Meer het type 'bord voor de kop'.
Als er een collega is die vooringenomen is en zelfs puur racistische opmerkingen plaatst, is zij het wel. Ja, daar is ze in het verleden op aangesproken. Ja, ze let nu wel op met wat ze zegt, maar als ze dan zegt 'Nee, ik zeg niets, want ik wil geen problemen', maakt het weer duidelijk dat haar innerlijke denkwijze niet is veranderd.
Zo is ze altijd diepbedroefd als een bepaalde Hindoestaanse leerling werk heeft verprutst, omdat het kind uit een goed gezin komt en is het voor haar pure logica als een islamitisch kind iets verprutst, want ja, die krijgen niets goeds mee van thuis.
Erger dan kromme tenen.
Baas Pretoog werd op de hoogte gebracht door mij. 'Zeg maar dat ik het hoog opneem', zei hij en daar ging ik. Op naar oma Duck die net bij de lieve vrouw in gesprek zat. Ik gaf aan dat ik verwachtte dat ze het werk 3 juni terug zou krijgen en dat ik gehoord had dat er veel te veel punten waren toegekend.
Ze weet me elke keer weer te verbazen. 'Dat is dan alleen bij het deel schrijfvaardigheid, ik weet zeker dat er niets aan te merken is op het deel leesvaardigheid'.
Echt. Elke keer verwacht ik wel iets raars, maar de stompzinnigheid van dit antwoord, liet me even naar lucht happen.
'Oma Duck, dit kan niet. Alles moet secuur nagekeken worden.'
'Ja, maar ze zijn zo vreselijk zwak, dan houden ze geen punten over.'
Je zou kunnen denken 'wat lief'. Maar kom op, er staan nu steeds berichten in de krant over gesjoemel bij examens.
Wat niet zo netjes was, was dat de docent Nederlands geen contact had opgenomen met oma Duck. Volgens mijnheertje de eindexamensecretaris was hij zo boos, dat hij dat niet wilde doen. Hallo. We zijn zogenaamd allemaal mensen met minimaal een hbo-opleiding. Daar mag je toch wel enig professioneel gedrag van verwachten. Boos, OK, maar laat gewoon Persoonlijk even weten dat je het niet accepteert, stuur het terug, informeer mijnheertje de eindexamensecretaris, die mij dan weer kan berichten, maar neem je professionele verantwoordelijkheid.
Geef mij maar pubers. Vele malen gemakkelijker.
Goed. Het werk kwam terug, er was inderdaad met punten gestrooid en oma Duck had wat slapeloze nachten gehad. Hopelijk was dit eenmalig.
Dinsdag kreeg ik mijnheertje de eindexamensecretaris nog een keer aan de lijn. Het toeval wilde dat hij mijn tweede corrector was.
En wat voor een. Zeikerd eerste klas.
Ik had zeer zeker secuur gecorrigeerd, maar dit mijnheertje was het klassieke voorbeeld van 'als ik een leerling kan naaien, dan doe ik dat ook'
Hij begon al lekker. Hij stelde dat een bepaalde aanhef niet juist was. Ik was er 100% zeker van dat dit wel zo was. Hij reageerde met 'kunt u mij dan een betrouwbare bron geven waar ik dat kan vinden?'
Simpel. Ik ben de bron. Ik gaf even fijntjes aan dat ik al decennia les geef en hier nog nooit een tweede corrector over had horen mekkeren. Ik ging helemaal niets opzoeken. Toedeledoki. Gelukkig had hij snel door dat ik het meende en gaf aan 'dat dan maar te laten zitten'. Nou ja.
Natuurlijk. Er waren een paar punten toegekend waar ik zelf over twijfelde en soms is en als er dan iemand een argument aanvoert waarom dat niet kan, prima. Ik kreeg een paar punten cadeau her en der en al met al mag ik helemaal niet klagen. Na drie kwartier had ik een rood oor, maar mooi behouden wat ik wilde behouden. Als er niet wordt opgehoogd of verzwaard, heb ik een klassengemiddelde van 6,8. Fijn. Als dit maar niet het mogelijk gestolen examen is....