Mootje

Dik een jaar geleden was er een vreselijk ongeluk. Een fietsende leerlinge uit 4havo werd, onderweg naar school, op een kruising geschept door een auto. Zwaar gewond. Ze is nooit meer de oude geworden. Hersenstam beschadigd. Ze was pas een paar maanden op onze school. Ze wisselde van school, omdat ze zich daar niet thuis voelde en was vol goede moed begonnen aan een tweede keer 4havo. Zicht op de eindexamenklas. In een klap een toekomst weg. Uiteindelijk waren de ouders dolgelukkig dat ze na weken weer bij kennis kwam. Ze gaat nu naar een school voor speciaal onderwijs.
Ik kende haar nauwelijks. Iedereen vond het vreselijk, natuurlijk.
Vanochtend was ik even verlamd. Een berichtje via Facebook van een oud-leerling. Vrijdagavond liep zijn broertje in zijn eigen straat en is geschept door een auto, die vervolgens nog 300 meter doorraasde, van alles ramde en uiteindelijk tot een muur tot stilstand kwam. De automobiliste was licht gewond en er wordt nog uitgezocht hoe het allemaal kwam, maar het broertje is in kritieke toestand naar het ziekenhuis vervoerd. Intensive care.
Gekneusde ribben, gekneusde longen, een gebroken neus, een hoofdwond, een been dat op meerdere plaatsen gebroken is.
Mootje. Deze jongen zit nu in 4havo. Toevallig heb ik in de afgelopen weken heel veel met hem gepraat. In de onderbouw was hij niet gemakkelijk. Flink opstandig, dwars als dwars maar zijn kan. Een echte puber waar veel docenten grijze haren van kregen. Dat is echter weg. Nu is hij sociaal, heeft een enorm gevoel voor humor en wil altijd met alles helpen. Rond de Pasen ging hij met klasgenoten en collega's op reis naar Barcelona. Ook daar was hij volop positief aanwezig: alles was interessant, mooi en geweldig. Hij haalt goede cijfers en toevallig was de afgelopen week een cameraploeg in school, waar ook hij geïnterviewd werd en hij sprak vol trots over de school.
Na afloop kwam hij nog even kletsen. De interviewer probeerde het een beetje sensationeel te maken, wat Mootje een beetje raar vond.
Ik heb gelijk wat mensen op de hoogte gebracht, want maandag zullen veel leerlingen geschokt zijn en ruimte nodig hebben om hierover te praten. Veel is nog onduidelijk over zijn toestand. Ik vermoed dat ze hem onder narcose houden.
Ik ben even de weg kwijt. Ik hoop zo dat het weer helemaal goed komt.